YACHT KLUB POLSKI INOWROCŁAW, Przystań Żeglarska Łącko

Ogólne informacje

"Z portu do portu gnani przez wiatr.
Jeden dla drugiego jest tu jak brat,
keja w Łącku, znaleźli tu swój świat!"

Przystań Yacht Klubu Polski Inowrocław w Łącku to malowniczo położona w pałacowym parku, porośniętym starodrzewiem, kameralna marina na szlaku Wielkiej Pętli Wielkopolskiej. Jest to miejsce gdzie każdy, żeglarz znajdzie wytchnienie oraz pomoc. Do dyspozycji wodniaków oddano pełne zaplecze socjalne (toalety, prysznice, pralnia) oraz warsztatowe. Na keji zapewniony jest dostęp do prądu i wody, a teren przystani objęty jest strefą bezprzewodowego Internetu. Parking oraz slip umożliwia zwodowanie jachtu oraz bezpieczne pozostawienie samochodu na czas rejsu. Rodzinna atmosfera oraz dbałość o tradycje żeglarskie sprawia, że pobyt na przystani pozostawia miłe wspomnienia oraz powoduje, że wodni wędrowcy chcą tu wracać przy każdej nadarzającej się okazji.

Zapraszamy i przesyłamy żeglarskie pozdrowienia!

Yacht Klub Polski Inowrocław powołany został na Walnym Organizacyjnym Zebraniu w dniu 11-06-1977r. Stan osobowy w tym dniu wynosił 109 osób.

Klub jest jednym z kontynuatorów bogatej tradycji żeglarstwa inowrocławskiego. Wielu działaczy będących inicjatorami powstania YKP to osoby związane z żeglarstwem od czasów przedwojennych, członkowie pierwszej drużyny harcerskiej ( im. Tadeusza Kościuszki), która w 1928 roku powołała zastęp Kujawiacy specjalizujący się w sportach wodnych. Członkami wymienionego zastępu byli: Florian Szczutkowski, Mieczysław Polanowski, Kazimierz Jaskólski, Zygmunt Oczachowski, Marian Żydowicz. Członkowie zastępu budują pierwszy jacht ZUCH. Od 1930 roku kierownictwo nad żeglarzami przejmuje Stanisław Waszak. w tym czasie trwa społeczna zbiórka środków na budowę kolejnych jachtów. Na dwu jednostkach o powierzchni 15m2 żagli harcerze odbywają pierwszy rejs do Gdyni. Kolejny wodowany jacht (1932 rok ) to SKRZAT o powierzchni żagli 25m2.

W 1932 roku zastęp przekształca się w samodzielną drużynę - IV HDŻ im. Władysława IV. Instruktorem żeglarstwa jest Florian Szczutkowski, drużynowym Aleksander Masłowski . w tym czasie organizowane są obozy na Polanie Redłowskiej k/Gdyni, dwóch członków drużyny uczestniczy w pierwszym rejsie szkunera ZHP ZAWISZA CZARNY.

W dniu 1 marca 1936 roku drużyna otrzymuje Patent Flagowy Nr 5 wśród 130 drużyn żeglarskich.

Po wojnie w październiku 1945 roku reaktywowano działalność - patronat nad żeglarzami przejęła Liga Morska . Żeglarze zrzeszeni w Lidze Morskiej przejmują ośrodek poniemiecki w Kruszwicy i z narażeniem zdrowia i za własne środki poddają ośrodek dezynfekcji. Za pieniądze zebrane wśród działaczy i społeczeństwa Inowrocławia zakupiono jacht o pow. 54 m2 żagla, wyremontowano i w 1948 roku wodowano. Należy przypomnieć, że działacze inowrocławscy byli inicjatorami pierwszych Ogólnopolskich Regat Żeglarskich na łodziach klasy DZ rozgrywanych na jeziorze Gopło.

W 1948 roku Ośrodek Żeglarski w Kruszwicy został przekazany na Centralne Szkolenie Żeglarskie, żeglarze inowrocławscy przenoszą się ( decyzja władz wojewódzkich) do ośrodka w Janikowie. Ośrodek będący ruiną przeznaczoną do rozbiórki zostaje przez działaczy odbudowany i w dniu 30 grudnia 1951 roku oddany do użytku. w latach 1949-1953, w okresie reorganizacji sportu polskiego, żeglarze inowrocławscy działali pod banderą Yacht Klubu Polski , ale opiekę nad klubem sprawowała Liga Morska.

W latach 1945-1953żeglarze inowrocławscy należą do najbardziej aktywnych w województwie bydgoskim. Do grona tych osób zaliczano : Jan Goralewski, Zygmunt Hoffman, Gerhard Ronge, Franciszek Nowicki, Aleksander Ran, Franciszek Hoffman, Stefan Zwierzykowski, Leon Kozłowski, Marian Benedykciński, Aleksander Pacanowski, Stanisław Kuliński, Zygfryd Babś, Albin Mrotek, Kazimierz Łapka, Edmund Maciejewski, Wacław Lisiak, Antoni Śliwiński, Walerian Drążkowski, Alojzy Jankowski, Józef Kaliski, Jerzy Matuszak, Jan Paczkowski, Henryk Chwiałkowski i wielu innych. Od 1953 roku po zjednoczeniu się Ligi Morskiej i Ligi Lotniczej w Ligę Przyjaciół Żołnierza żeglarze przez następnych 10 lat działają pod patronatem tej organizacji.

Ze względu na zamknięcie jeziora i podniesienie lustra wody o 3 metry ośrodek w Janikowie przestaje istnieć a żeglarzom zaproponowano ponownie ośrodek w Kruszwicy, niestety bardzo zniszczony. Wysiłkiem wielu zapaleńców, nakładem wielu setek godzin pracy społecznej ponownie przywrócono ośrodek do życia.

W 1976 roku mimo prężnej działalności klub nasz decyzją władz wojewódzkich LOK-u zostaje rozwiązany. Nie chcąc się pogodzić z faktem zaprzepaszczenia wieloletniej tradycji, działacze żeglarscy reaktywują działający już w przeszłości Yacht Klub Polski Inowrocław.

W skład pierwszego Zarządu YKP powołanego w dniu 11 czerwca 1977 roku:
Bolesław Adanowicz - komandor
Zbigniew Poznachowski - vice-komandor
Piotr Stejter - sekretarz
Jan Brzuszkiewicz - skarbnik
Hieronim Kubiński - kapitan sportowy
Lucjusz Głowacki - kapitan portu
Bogdan Kudzewicz- czł. zarz. D/s morskich
Stanisław Kwiatkowski - czł. Zarz. D/s młodz. i wych.
Wojciech Żwirski - gospodarz

Kolejnymi komandorami YKP - Inowrocław byli: kol. Grzegorz Buczyński, kol. Lucjusz Głowacki, kol. Jerzy Trzebuchowski.

Przychylność władz administracyjno-politycznych miasta Inowrocławia, Gminy Pakość, Bydgoskiego Okręgowego Związku Żeglarskiego oraz entuzjazm i determinacja kilkudziesięciu osób pozwoliła uzyskać teren pod budowę przystani jachtowej w Łącku k/Pakości nad jeziorem Mielno. Przystań zajmuje obszar 2,39 ha, jest to teren byłego parku dworskiego, wpisany obecnie do rejestru zabytków . Tradycyjnie przystań powstała przy olbrzymim nakładzie pracy społecznej żeglarzy. Prace kontynuowano w dni wolne, a nawet poświęcając temu celowi urlopy.

YKP - Inowrocław zrzesza 66 osób, w tym 22 członków honorowych, posiadających stopnie żeglarzy, sterników jachtowych, sternika morskiego, poza tym 2 osoby posiadają uprawnienia instruktorów żeglarstwa. Przez cały okres istnienia Klubu wszyscy członkowie oraz kolejne zarządy pracują społecznie. Obecnie klub funkcjonuje w oparciu o składki członkowskie i ewentualne stosunkowo niewielkie darowizny przeznaczane w zasadzie przez darczyńców na organizację regat lub dni otwartej przystani.

Na przestrzeni lat poza działalnością w zakresie budowy i rozbudowy przystani, prowadzono w Klubie aktywną działalność:
Szkoleniową - kursy na stopnie żeglarza i sternika jachtowego, prowadzono (również społecznie) działalność młodzieżowej szkółki żeglarskiej -dla dzieci w wieku 7-14lat, w tym kilkunastodniowe rejsy dla najmłodszych na Optymistach.
Sportowo-turystyczną - rejsy po morzach, np. rejs po M. Czarnym i Marmara (Lucjusz Głowacki + załoga), rejs po Adriatyku (Bolesław Adanowicz + załoga), uczestnictwo w załodze EUROSA na regaty olimpijskie "Moskwa' 80", uczestnictwo w załodze jachtu WOŁODYJOWSKI w "Operacji Żagiel' 86", rejsy po zatokach, jeziorach kujawsko-pałuckich i mazurskich. Członkowie klubu nie uprawiają żeglarstwa wyczynowego.

Stałe imprezy organizowane corocznie przez Klub:
regaty turystyczne "Kujawsko-Pałucka Operacja Żagiel" -zawsze w drugą sobotę i niedzielę sierpnia,
regaty o puchar Seniorów Żeglarstwa Inowrocławskiego
imprezę propagującą żeglarstwo wśród społeczeństwa -Dni Otwartej Przystani -połączoną z obchodami Międzynarodowego Dnia Dziecka,
spotkania seniorów żeglarstwa inowrocławskiego.

Sprzęt i obiekty przystani udostępniane są młodzieży zajmującej się żeglarstwem w ramach kółek zainteresowań w szkołach. Członkowie klubu uczestniczą w wielu okręgowych i między klubowych regatach turystycznych zajmując czołowe miejsca. Kol. Jerzy Trzebuchowski i Lucjusz Głowacki zostali za swoją pracę na rzecz Yacht Klubu Polski uhonorowani Komandorią YKP, a wielu działaczy naszego klubu otrzymało odznaczenia PZŻ i regionalne.

W gronie aktywnych i zasłużonych osób dla YKP nie sposób wymienić wszystkich, należą do nich kolejni komandorzy -Bolesław Adanowicz, Grzegorz Buczyński, Lucjusz Głowacki, Jerzy Trzebuchowski a także aktywni dawni i obecni członkowie klubu: Aleksander Ran, Józef Kaliski, Jan Goralewski, Walerian Drążkowski, Zygmunt Hoffman, Gerhard Ronge, Jan Brzuszkiewicz, Kazimierz Mielcarski, Edmund Maciejewski, Hieronim Kubiński, Jacek Byner, Andrzej Wesołowski, Andrzej Wojciechowski, Piotr Dudzisz, Janusz Grobelny, Maciej Grobelny, Grażyna Pawlak, Lidia Owedyk, Irena Wejman, Piotr Wiśniewski, Władysław Wiącek, Przemysław Górny.

Do poważnych osiągnięć w omawianym okresie należy zaliczyć:
wyszkolenie kilkuset żeglarzy i sterników jachtowych, -organizowanie rejsów na Zalew Wiślany i Zatokę Gdańską, -organizowanie rejsów na jeziora mazurskie i najbliższe akweny kujawsko-pałuckie,
budowa jachtów żaglowych i motorowych,
uczestnictwo dwóch jednostek (w tym zbudowany przez kol. L. Głowackiego jacht morski): s/y BRDA i s/y DELFIN w odbywającej się w Gdyni "Operacji Zagiel'94",
uczestnictwo w rejsach pełnomorskich na jachtach należących do innych klubów.

Obiekty przystani to: budynek socjalno-warsztatowy, budynek socjalny, "dom seniora", hangar i wiaty na sprzęt, sanitariat, prysznic, pomost, nabrzeże.

Sprzęt pływający: jachty kabinowe typu Venus i Orion, jacht dwumasztowy -TRENER, pozostałe jachty typu Omega, Finn, 420, 470, Cadet, Maczek, Optymist. Członkowie klubu dysponują własnymi jednostkami (Mak 707, Mak 730, Nash-20 , Micro, własne konstrukcje).

Na przestrzeni lat poza działalnością w zakresie budowy i rozbudowy przystani, prowadzono w Klubie aktywną działalność:
szkoleniową
kursy na stopnie żeglarza i sternika jachtowego,
prowadzono (również społecznie) działalność młodzieżowej szkółki żeglarskiej -dla dzieci w wieku 7-14lat, w tym kilkunastodniowe rejsy dla najmłodszych na Optymistach.