ZESPÓŁ SZKÓŁ NR 2 IM KSIĘCIA WARCISŁAWA

Ogólne informacje

Historia naszej szkoły zaczyna się w roku szkolnym 1965/66, gdy zapadła decyzja o likwidacji Liceum Pedagogicznego i dokonano naboru do dwóch klas pierwszych Technikum Budowlanego na podbudowie ZSZ, dwóch klas sprzedawców i jednej klasy gastronomicznej Zasadniczej Szkoły Zawodowej. Dyrektorem szkoły był mgr Jan Biskup. W tym okresie dominującą rolę odgrywają jeszcze klasy Liceum Pedagogicznego, które narzucają pozostałej części młodzieży swoją inicjatywę. Uczniowie tych klas mogą poszczycić się wystawieniem pełnego spektaklu dramatu "Niemcy" Leona Kruczkowskiego. W przedstawieniu wyreżyserowanym przez p. M. Regiec brali również udział chłopcy z kl. II a Technikum Budowlanego. Młodzież i nauczyciele byli bardzo zaangażowani w życie szkoły, środowiska, miasta i województwa. Gdy ostatnie klasy Liceum Pedagogicznego opuściły mury tej placówki, gospodarzami poczuli się uczniowie Technikum Budowlanego. Jest to okres, w którym odchodzą ze szkoły nauczyciele uczący w Liceum Pedagogicznym. Byli to nauczyciele : Maria Kuzycz - śpiewu, Jan Kochański - muzyki, Wanda Markiewicz - rysunku, Kazimierz Bielicki - j. niemieckiego, Irena Ginel - j. polskiego. Założone i prowadzone przez nich organizacje młodzieżowe takie, jak ZHP i ZMS kontynuują jednak swoją działalność. Opiekują się nimi m.in. mgr Elżbieta Kaucka, mgr Tadeusz Lewandowski, mgr Tadeusz Maciejewski, mgr Eugeniusz Szybisty, mgr Antoni Zalewski. Młodzież poświęca dużo czasu na: porządkowanie boiska szkolnego, budowę toru do nauki jazdy. Aktywnie uczestniczy w życiu politycznym, kulturalnym środowiska i regionu (np. rajdy "Szlakiem Wału Pomorskiego"). Odbywały się liczne sympozja i akademie z okazji rocznic i świąt państwowych. Uczniowie brali udział w konkursach, m.in. na "Zabawę jakiej nie było" zajmując w roku 1969/70 II miejsce wśród szczecineckich szkół średnich. Uczestniczyli też w olimpiadach "Wiedzy o Polsce i Świecie Współczesnym". W roku 1971 pożegnano długoletniego dyrektora mgr Jana Biskupa, a na to stanowisko przyjęto mgr inż. Jerzego Kukulskiego. Szkoła nawiązała współpracę z zakładem budowlanym "Pojezierze" oraz Jednostką Wojskową, które pomagały w zbudowaniu pomieszczeń dla woźnego, szatni dla młodzieży i w wyposażeniu klaso -pracowni. Powoli zmieniał się wystrój szkoły i internatu. W roku szkolnym 1973/74 przyjęto pierwszą klasę o specjalności kelner -bufetowy, a w rok później sprzedawca - magazynier, Liceum Zawodowego. W budynku szkoły poza gabinetem fizycznym i gastronomicznym mieściło się 10 sal, w których uczyły się 3 klasy Lic. Zawodowego (2 kl. kelner - bufetowy i 1 kl. sprzedawca - magazynier) oraz 15 klas Zasadniczej Szkoły Zawodowej. Ze względu na fatalny stan sali gimnastycznej lekcje w-f były prowadzone na boisku szkolnym, w auli lub na korytarzu l - go piętra szkoły. W latach 1974 - 79 wybudowano wreszcie nowa salę, z czego cieszyli się zarówno nauczyciele, jak i młodzież. Niestety w 1979 r. zapada także decyzja bardzo niepomyślna dla rozwoju szkoły.

Nie ma naboru do klas licealnych. Od 1982 r. funkcjonuje już tylko Zasadnicza Szkoła Zawodowa, która kształci w zawodach kucharz i sprzedawca. Istnieją w niej także klasy wielozawodowe uczące w 24 zawodach takich, jak m. in. : piekarz, ciastkarz, fryzjer, kelner, stolarz, mechanik pojazdów samochodowych, aparatowy przetwórstwa mięsa. Należy nadmienić, że wiedzę z zakresu przedmiotów zawodowych młodzież zdobywa na kursach w Ośrodku Doskonalenia Zawodowego, którego oddział także od lat istniał w naszej szkole.

Lata 1982 - 83 niosą ze sobą zagrożenie likwidacji placówki. Dzięki energicznym staraniom Dyrekcji, Grona Pedagogicznego, POP i ZNP, petycjom pisanym aż do Ministra Oświaty i Wychowania szkoła nadal istnieje, a następne lata przyniosą jej wiele sukcesów.

W roku 1984 na stanowisku dyrektora szkoły powitano mgr Kazimierza Margola, który dzięki licznym kontaktom i współpracy z zakładami opiekuńczymi takimi, jak: Spółdzielnia "Warcisław", PSS "Społem", WPHW, POM, GS, RSOP, czy POLAM, wprowadził wiele zmian w zakresie estetyki szkoły, internatu i sali gimnastycznej, m. in. korytarze szkolne zostają wyłożone boazerią, a sala gimnastyczna zyskuje trybuny i elektroniczną tablicę wyników. Zostają nawiązane pierwsze kontakty zagraniczne ze szkołami o podobnym profilu w Neustrelitz /NRD/ i Żatcu /Czechosłowacja/. Nauczyciele wymieniają doświadczenia, natomiast młodzież bierze udział w turniejach i rozgrywkach sportowych. Z roku na rok przybywa klas, poszerza się także Grono Pedagogiczne. Utworzono nowe stanowiska pracy. Powołano etat pedagoga szkolnego, który objęła mgr Barbara Kozłowska.

Pierwszym kierownikiem praktycznej nauki zawodu została mgr inż. Maria Schulz. W roku 1991 funkcję tę przejął mgr Antoni Dorogusz-Doroszkiewicz. Odtworzono także stanowisko z-cy dyrektora d/s pedagogicznych, którego obowiązki przyjęła mgr inż. Irena Górska.

W roku 1987 szkoła jest organizatorem pierwszego Zjazdu Absolwentów /byłego/ Liceum Pedagogicznego. W pracach przygotowawczych zaangażowane jest całe Grono i młodzież. Szkoła tętni życiem, organizowane są różnorodne imprezy kulturalne i sportowe, oczywiście pod patronatem Samorządu Szkolnego. Prężnie działa kabaret prowadzony przez nauczycielkę j. polskiego mgr Mirosławę Kubacką, która sama pisze teksty, reżyseruje i zajmuje się scenografią.
21.10.1988 r. odbyła się wspaniała uroczystość nadania imienia Janka Krasickiego i wręczenia sztandaru Zasadniczej Szkole Zawodowej. Praca szkoły jest widoczna w mieście i województwie, dlatego właśnie wyróżniono ją "Orderem Za Zasługi Dla Województwa Koszalińskiego". Piękną tradycją szkoły staje się przyznawanie MEDALU SZKOŁY najlepszym uczniom oraz wybitnym gościom, którzy w jakiś sposób pomogli szkole. W roku 1989 odbyła się wizytacja placówki, w wyniku której szkoła uzyskała ocenę szczególnie wyróżniającą.

W roku 1991 mgr Kazimierz Margol odchodzi na emeryturę, a stanowisko dyrektora obejmuje mgr inż. Irena Górska, podtrzymuje dobre tradycje szkoły.

Kolejna zmiana na tym stanowisku ma miejsce w roku 1992. W ogłoszonym wówczas konkursie na dyrektora ZSZ rywalizację wygrała mgr inż. Maria Schulz. W roku tym otwarto także nowy kierunek kształcenia - technik żywienia zbiorowego. W roku następnym dokonano również naboru do Liceum Zawodowego kelner - bufetowy. Zasadnicza Szkoła Zawodowa przeistoczyła się w Zespół Szkół Zawodowych, bowiem skupiała już w sobie trzy różne typy szkół: "zawodówkę", technikum i liceum. Dostosowując warunki szkoły do potrzeb kształcenia utworzono: salę komputerową, obsługi konsumenta, salę zajęć terapeutycznych.

Zmodernizowano i doposażono 2 pracownie technologiczne. Stworzono także jeden z najnowocześniejszych gabinetów - do nauczania multimedialnego. Wiele zrobiono także w zakresie estetyki pomieszczeń, zwłaszcza sanitariatów, szatni w sali gimnastycznej i korytarzy szkoły, które wyłożono terakotą .Aktualnie trwają prace nad podwyższeniem poziomu estetyki i funkcjonalności internatu, który przez te wszystkie lata istnienia szkoły był integralną częścią placówki.

Kolejnymi jego kierownikami byli: mgr Tomasz Acecki, mgr Julian Rojewski, mgr Jan Miłaszewski, Witold Podwiński, mgr inż. Maria Schulz i Wiesława Margol - pełniąca tę funkcje do dnia dzisiejszego. Uczniów mieszkających w internacie zawsze otaczała atmosfera życzliwości i ciepła niemalże rodzinnego. Starano się zapewnić im dobre warunki wypoczynku, nauki własnej, rozwijania zainteresowań i uzdolnień. Dbano, by internat był drugim domem. Ogromna w tym zasługa nie tylko kolejnych kierowników, ale także pracujących zawsze z pełnym oddaniem i poświęceniem wychowawców. Mieszkańcy internatu brali czynny udział w życiu szkoły i miasta startując m. in. w rozgrywkach między internackich, zaś pracownicy obsługiwali uczestników wszystkich "dużych" imprez organizowanych przez szkołę i zlecanych, które odbywały się w Szczecinku, jak np: Mistrzostw Polski w Piłce Siatkowej, Gloria Victis, Międzynarodowych Zawodów Modeli Pływających, corocznego Konkursu Młodego Muzyka itd. , zarabiając w ten sposób na bieżące /i nie tylko/ potrzeby szkoły i własne. Aktualnie internat ma charakter bursy międzyszkolnej. W weekendy, ferie i wakacje dysponuje miejscami hotelowymi wynajmując swoje pomieszczenia koloniom, obozom itp.

Kończąc powyższe dywagacje na temat historii naszej placówki trzeba powiedzieć o tym, że zarówno szkoła, jak i internat są bardzo wysoko ocenione przez kolejnych wizytatorów za właściwą, pełną poświęcenia i fachowości pracę dyrekcji i nauczycieli, kierownictwo i wychowawców internatu oraz wszystkich pracowników i ponownie uzyskują w roku 1994 ocenę szczególnie wyróżniającą.

Kurator Oświaty doceniając osiągnięcia szkoły i rolę, jaką pełni ona w środowisku, wyraził zgodę na nadanie imienia "Księcia Warcisława IV" i ufundowanie sztandaru Zespołu Szkół Zawodowych. Uroczystości związane z tym wydarzeniem odbyły się 31 maja 1996 r.