GMINA ZŁOTORYJA

Ogólne informacje

Na początku starcia Lauriston na prawym skrzydle siłami 17 Dywizji Puthod i 19 Dywizji Rochambeau uderzał dużymi formacjami w kierunku Wilkowa i Wilczej Góry na południe od Złotoryi, spychając szybko gen. Rudczewicza. Za piechotą szła lekka kawaleria z brygady gen. Dermoncourt. Na lewym skrzydle 35 Dywizja Gerard, miała wyjść z pozycji na Gruchaczu w celu skierowania się na dzisiejsze północne przedmieścia Złotoryi i Rokitnicę, aby odciąć odwrót wojsk koalicji w kierunku Legnicy. Za nią uderzała 3 Dywizja Lekkiej Kawalerii gen. Chastel
i Brygada Lekkiej Kawalerii gen. Montbrun. W rezerwie pod Jastrzębnikiem stała 16 Dywizja Maison, która miała zadanie obserwować okolicę Sokołowca i drogi ze Świerzawy. Z kolei 36 Dywizja Charpentier ustawiona była w centrum. Jedna z brygad 17 Dywizji znajdowała się na pozycji Gajowe Góry, a druga broniła okolic Jerzmanic Zdroju, jednocześnie mając atakować przedmieścia Złotoryi.
Na prawym skrzydle Francuzi najpierw odrzucili rosyjskich jegrów od Kaczawy, a następnie na bagnety ruszyli w kierunku Wilczej Góry. Tutaj napotkali silny ogień dowodzonych przez Rudczewicza oddziałów rosyjskich czekających w tym miejscu od dnia poprzedniego.
Wśród nich była wyróżniona pod Dębowym Gajem 22 Dywizja Turczaninowa. W pierwszej linii znajdował się 29 i 45 Pułk Jegrów, a w drugiej pułk archangielski i staroingrski z 8 Dywizji Piechoty. Dodatkowo obronę wzmacniała liczna artyleria złożona z baterii nr 34i baterii lekkiej nr 28. Kawaleria rosyjskiej awangardy usadowiła się po lewej i prawej stronie wzniesienia Gorzeń. Aby uniemożliwić przejście Francuzom pomiędzy Złotoryją i rosyjską awangardą, Langeron usadowił na tej pozycji 8 Dywizję Urussowa, sam z resztą swojego korpusu trzymał się pod Prusicami. W ciągu dnia zdołano trzykrotnie odeprzeć francuskie szturmy na Wilczą Górę. Już jednak przed godziną 10 rano, podczas drugiego szturmu Francuzi zdobyli Wilczą Górę.
Już jednak przed godziną 10 rano, podczas drugiego szturmu Francuzi zdobyli Wilczą Górę. Na pomoc rosyjskiej 22 Dywizji przybył pruski batalion wraz z jedną półbaterią. Generał Langeron wysłał Rudczewiczowi na pomoc 15 Dywizję gen. Korniłowa, która wzmocniła jego lewe skrzydło, aby nie został okrążony. Jednocześnie Langeron wysunął całą resztę jego oddziałów znajdującą się w pobliżu Prusic. Sam obserwował pole bitwy. Generał Rudczewicz i gen. Korniłow przyjmowali od godziny 10 rano dynamiczne ataki Francuzów z dużą odwagą i odpornością aż do godziny 15. Pułk archangielski, staroingrski, 29 i 45 Pułk Jegrów pod rozkazami ich dzielnych dowódców, płka Szinszina i płka Durnowa oraz ppłka Iczkowa i ppłka Bigarina, cała 15 Dywizja walczyła niezwykle dzielnie wielokrotnie odbijając ataki Francuzów w kierunku Wilczej Góry. Płk arlylerii Magdenko, ppłk Sasatkow I i ppłk Benderski wzmocnili obronę ogniem swoich dział.
---Ataki kilkakrotnie powtarzane przez Francuzów w kierunku Wilczej Góry odniosły skutek po trzech godzinach walk. Wzniesienie zajął ostatecznie 135 pułk z 19 Dywizji Rochambeau wzmocniony pozostałymi oddziałami z tej dywizji. Pierwszy szturm na Wilczą Górę przyniósł jednak duże straty, zginął bezpośrednio kierujący atakiem dowódca 1 Brygady 17 Dywizji Puthod gen. Martial Vachot, a także około 400 żołnierzy.