MY GURU

Ogólne informacje

Moje życie to zabawa z wyobraźnią, stwarzam nowe poprzez zagłębianie się w procesie tworzenia po uszy - by dać, pokazać efekt innym - by ich zachwycić, zainspirować... i idę dalej w procesie - polegając na swoich zmysłach, wyobraźni, wierząc, że potrafię wykonać wszystko, co sobie wymyślę. Po drodze oczywiście napotykam na przeszkody, ale powtarzam sobie "Człowiek potyka się o kretowiska, nie o góry". Obok na szczęście są ludzie, którzy mnie wspierają - i potrafią - Pani Stenia jest krawcową z marzeń, która się nie boi żadnego z moich wyzwań, bez Pawła by nie było My Guru w Internecie - żartuję, że trzyma mnie za jedną nogę i nie pozwala zupełnie odlecieć ... czasem po prostu sprowadza mnie na ziemię i choć jestem trochę na niego zła - to jest potrzebne - dla równowagi. No i Goja - do niej biegnę z każdym nowym cudem i przeglądam go w jej oczach! A jak już padam ze zmęczenia, albo nie mogę znaleźć rozwiązania jest jeszcze Hela - i od razu wraca mi uśmiech. A kiedy przychodzi w pracy moment: to jest to! - wtedy jest radość jak u dziecka! Każda rzecz, która jest w sklepie My Guru jest stworzona przeze mnie - dopieszczona, wymyślona i każda mnie cieszy - swoją formą, fakturą, kolorem - tym że powstała z wyobraźni.
Agnieszka Gierach

Idea MY GURU to tworzyć produkty, które inspirują, łączą ze światem przyrody - w 100% wegańskie - w których składzie nie znajdziesz skóry, futra, wełny ani jedwabiu. Pieczołowicie dobieramy materiały, a produkty wykonujemy z dużą troskliwością i lokalnie, bo tworzymy dla odbiorcy wrażliwego - zarówno na los ludzi jak i zwierząt. Od zwierząt bierzemy tylko INSPIRACJĘ i przekazujemy ją dalej - zawsze w dobre ręce :)

SKĄD POMYSŁ?:

Praca, praca, pośpiech, nieustający błysk ekranów, dzień goni dzień, a wciąż jest tyle do zrobienia… Praca, którą kocham, która daje mi satysfakcję zaczyna mnie przytłaczać. Nie mam oddechu, nie potrafię odcedzić efektywnego działania od reszty i zyskać kwadransa na kubek białej herbaty. Tarmoszę futro psa, który spojrzał mi w oczy i ziewnął spokojnie - ten to ma życie, myślę, a po chwili dopada mnie refleksja - czemu ja tak nie mogę? Co mnie ogranicza? Dokąd się wciąż spieszę?

Wstaję, wychodzimy - wieczór wilgotny i cichy - wspólny rytm kroków i chrobotu pazurów o płytki. Przez jakąś chwilę patrzę na mury i chodniki jak on i myślę: Jakie to cudne umieć, ot tak, przełączyć się z lenistwa na wesołe doznawanie świata. Chyba zwierzęta są mądrzejsze od nas - żyją tu i teraz i nie przejmują się wiecznie tym co było i co będzie lub czego nie będzie… Może by tak się wreszcie zatrzymać i wziąć szczyptę inspiracji od psa, nauczyć się czegoś od kota… A mysz? Słoń? Kogut?… Każdy z nich to nauczyciel, mistrz! Guru! Tak GURU!!! My Guru…