Matka z Komodą

Ogólne informacje

Jestem matka. Mam dwoje dzieci- dokładnie dwóch głośnych i bardzo ruchliwych synów. I męża mam- też głośnego i bardzo ruchliwego. I mam komodę. Mam też inne meble, ale komoda jest specjalna. Jest magiczna i ważna. Jest moja. Warczę i prycham, kiedy małe synkowe łapki próbują same ją otwierać. Co innego razem- razem otwieramy ją regularnie i chętnie. Kiedy otwiera się komoda, otwiera się inny świat. Świat kolorów, wstążek, nitek, filcu, tektury, patyczków, bibuły, guzików, koralików i mnóstwa innych rzeczy. To wszystko sprawia, że dzieci moje staja się mniej głośne i mniej ruchliwe, a bardziej zaangażowane. Budzi się ich fantazja. Do tego stopnia, że mało mamy w domu odpadów, bo wszystko "może się przydać do zajęć". Pomysły nie są moje; z reguły czerpię inspiracje z internetu, modyfikuję je ewentualnie podczas "aktu twórczości". Aaaa, i pracę jeszcze mam. Pracuję szczęśliwie też z dziećmi- z nimi też działam w tej samej materii, choć tam komody nie posiadam. A wieczorami czasami jeszcze piszę i czasami robię biżuterię; i szyję. Ale to już na sofie :)
Jeśli ktoś chciałby poczytać, podejrzeć pomysły i poczuć przypływ energii do działania z dzieckiem/-ćmi, zapraszam na mojego bloga:
www.matkazkomoda.blogspot.com