Blind Football Poland

Ogólne informacje

Gra w ślepą

Znajomość zwykłego futbolu nic nie daje: tu zawodnik wszystko odbiera czuciowo, na słuch, intuicyjnie. To, że niewidomi mogą uprawiać sport, dla wielu z nich jest jak darowanie drugiego życia.
Z czarnymi przepaskami na oczach zawodnicy wyglądają jak skazańcy. Na murawie nic nie widzą, ale muszą zaprezentować udany drybling, podanie, strzał. Pomaga im w tym przewodnik, którego słowo na boisku maluje sytuację i – niczym żywy GPS – ułatwia futbolową nawigację. W piłce nożnej niewidomych brak wzroku rekompensuje się słuchem.

Boisko dla niewidomych piłkarzy jest znacznie mniejsze od tradycyjnego. Wzdłuż bocznych linii ustawione są bandy, które ograniczają pole gry, dzięki czemu rywalizacja na boisku jest płynna i dynamiczna. Mecz dzieli się na dwie części, każda po 25 minut. Drużyna składa się z pięciu zawodników. Gracze z pola są niewidzący i grają z czarnymi przepaskami na oczach, w trakcie meczu dodatkowo zaklejonymi opatrunkiem okulistycznym. Widzi tylko bramkarz, który gra bez opaski. W środku piłki zamontowana jest grzechotka, dzięki której zawodnik jest w stanie zlokalizować futbolówkę.

Boisko podzielone jest na strefę obronną, środek pola i atak. Zawodnikom pomagają widzący przewodnicy, których jest trzech. Gdy piłka znajduje się w obronie, wskazówek udziela bramkarz, gdy w strefie środkowej – trener stojący poza bandą, natomiast gdy piłka dotrze do strefy ataku – przewodnik znajdujący się za bramką przeciwnika. Przy rzucie karnym bramkarz najpierw stuka w lewy słupek, potem w prawy, aby strzelający zorientował się, gdzie stoi bramka.