Sztolnia Królowa Luiza

Ogólne informacje

Sztolnia Królowa Luiza to kompleks turystyczny obejmujący zachowaną część Kopalni „Królowa Luiza” i Główną Kluczową Sztolnię Dziedziczną. Obydwa te obiekty zapisały arcyważną kartę w historii śląskiego górnictwa węglowego, a obecnie są jednymi z najważniejszych punktów śląskiego dziedzictwa przemysłowego.
Królowa Luiza” była jedną z najnowocześniejszych i największych kopalń w Europie – już pod koniec XIX wieku wydobywano w niej ponad trzy miliony ton węgla rocznie. Lata świetności „Królowej Luizy” można podziwiać dzięki odrestaurowanej Łaźni Łańcuszkowej, 100-letniej parowej maszynie wyciągowej, szybom „Carnall” i „Wilhelmina” oraz sieci podziemnych wyrobisk. O dziejach kopalni oraz XIX i XX-wiecznego górnictwa opowiadają wystawy „Niezwykła historia” i „Kopalnia Edisona”.
Główna Kluczowa Sztolnia Dziedziczna to najdłuższa sztolnia wybudowana w europejskim górnictwie węglowym. Powstawała przez 64 lata i osiągnęła długość ponad 14 kilometrów. Obecnie poprowadzono w niej trasę turystyczną, wiodącą od szybu „Carnall” do szybu „Wilhelmina” i wylotu Sztolni przy ul. K. Miarki w centrum miasta. Sztolnia udostępniona turystom to prawie 5 kilometrów podziemnej podróży, podczas której turyści zobaczą m.in. odtworzony port załadunkowy, zajrzą do XIX-wiecznego chodnika wydrążonego w pokładzie węgla i przepłyną łodziami aż do samego centrum Zabrza.
Obecnie można zwiedzać naziemną strefę Sztolni, zlokalizowaną przy ul. Wolności 410 (dawne tereny Kopalni Królowa Luiza). W pierwszej połowie 2016 roku planowane jest otwarcie podziemnej trasy turystycznej, wiodącej od szybu „Carnall” przez Główną Kluczową Sztolnię Dziedziczną i chodnik w pokładzie węgla 510, aż do szybu „Wilhelmina” przy ul. Sienkiewicza.
W dalszym etapie prac do użytku oddana strefa naziemna przy szybie „Wilhelmina”, a wraz z nią edukacyjno-rozrywkowy Park 12C i Park Techniki Wojskowej. Ostatnią i najbardziej wyczekiwaną atrakcją jest podróż wodną częścią Sztolni aż do wylotu w centrum Zabrza przy ul. K. Miarki.