Ośrodek Rehabilitacji Zwierząt Chronionych w Przemyślu

Ogólne informacje

Pod koniec roku 2008, w celu gromadzenia środków na rozpoczęcie specjalistycznej budowy ośrodka i sprostaniu powstającym, finansowym przeszkodom jego utrzymania Radosław Fedaczyński, Jakub Kotowicz oraz Wojciech Kud zakładają rodzinną fundację, określając tym samym status prawny nowej placówki. Od tego momentu powstająca pod nazwą: "Ośrodek Rehabilitacji Zwierząt Chronionych w Przemyślu" organizacja przejmuje na siebie cały ciężar kierownictwa i utrzymania przyszłego ośrodka.

Na przełomie lat 2008/09 część zadań WFOŚ wspierających leczniczą działalność przejmuje nowo powstała jednostka terytorialna - Regionalna Dyrekcja Ochrony Środowiska w Rzeszowie.

Założona fundacja podejmuje intensywne kroki, w kierunku rozwoju potencjału medycznego, technicznego, naukowego oraz edukacyjnego ośrodka.

W 2009 roku następują już pierwsze sukcesy. Zostają nawiązane kontakty, w celu wymiany doświadczeń, z podobnymi placówkami działającymi na terenie Wielkiej Brytanii i Stanów Zjednoczonych, m.in. z Uniwersytetem Salford w Anglii, w zakresie produkcji protez dla dzikich zwierząt, które utraciły kończyny. Organizacja inicjuje współpracę z licznymi instytucjami naukowymi w kraju (PAN, Uniwersytety), z fundacjami (WWF) i ze stowarzyszeniami - korzysta z zaproszeń i uczestniczy w wielu zjazdach, konferencjach i sympozjach. Rozpoczyna się intensywne zagospodarowanie terenu przylegającego do lecznicy, dzięki któremu potencjał niesienia pomocy dzikiej faunie znacznie się zwiększy, co pozwoli sprostać przyszłym problemom, m.in. stale rosnącej ilości trafiających do ośrodka poszkodowanych osobników. Fundacja otrzymuje status Organizacji Pożytku Publicznego, dzięki któremu staje się możliwe odliczanie na jej działalność 1% z corocznego rozliczenia podatkowego.

W roku 2010 placówka rusza z wieloma akcjami tematycznymi mającymi na celu gromadzenie funduszy na konkretne przedsięwzięcia związane z ratowaniem dzikich zwierząt, kontynuuje dalszą rozbudowę zaplecza. Większe środki, wpływające na bieżąco z darowizn od ludzi dobrej woli, dają możliwość fundacji uzyskania stabilniejszej płynności finansowej, która pozwala zapewnić podopiecznym wymaganą ilość wyżywienia i najpotrzebniejszych leków. Ośrodek stara się powoli, w miarę swoich możliwości wprowadzać w leczeniu dzikich zwierząt najnowocześniejsze osiągnięcia współczesnej medycyny weterynaryjnej. Zorganizowany zostaje system wolontariatu i praktyk studenckich. Organizację odwiedza wiele osobistości: parlamentarzyści, ambasadorowie, ludzie mediów. W roku tym fundacja przekracza granicę czterystu kuracjuszy, a wskaźnik procentowy zwierząt wyzdrowiałych i przywróconych naturze przekracza magiczny próg 60%.

Rok 2011 to kolejny okres intensywnego rozwoju. Placówka rozpoczyna inwestycje, na których finansowanie stara się na bieżąco pozyskiwać fundusze, a ciężka i systematyczna praca jest doceniania przez liczne media w kraju i za granicą. Gości dziennikarzy największych gazet i stacji telewizyjnych. Zauważają to pierwsi prywatni sponsorzy, którzy decydują się na wsparcie niektórych inicjatyw bardzo kosztownej rozbudowy i działalności ośrodka. Dzięki temu udaje się utrzymać dalszy rozwój zaplecza zwiększający potencjał w niesieniu pomocy zwierzynie. Organizacja kładzie również duży nacisk na działalność edukacyjno-ekologiczną, w celu zapewnienia najmłodszym kontaktu z dziką fauną i uczenia ich odpowiednich postaw obywatelskich w stosunku do zwierząt, uczulania na piękno otaczającej przyrody, przestrzegania przed niebezpieczeństwami oraz przedstawiania schematów odpowiedniego działania w różnych, krytycznych sytuacjach. Ośrodek wizytuje sporo wycieczek szkolnych w różnym wieku.

W kolejnych latach placówka planuje wiele następnych inicjatyw inwestycyjnych, technologicznych, naukowych i edukacyjnych. W głowach zarządu fundacji kłębi się mnóstwo kolejnych pomysłów mających na celu jeszcze większą profesjonalizację, sprostanie kolejnym wyzwaniom związanym ze zwiększającą się liczbą trafiających pacjentów oraz powiększających wśród społeczeństwa świadomość ekologiczną w stosunku do zwierząt. Wszystkie te plany sprowadzają się do powstania specjalistycznego centrum rehabilitacyjnego, wyposażonego w najnowocześniejsze osiągnięcia współczesnej nauki, w którym na całodobową i bezinteresowną pomoc oraz ciągłą opiekę będzie mogło liczyć każde dzikie zwierzę tej pomocy wymagające. Postęp będzie zależny od wielkości i ciągłości wsparcia, jakie uda się uzyskać fundacji w latach następnych.