SZKOŁA PODSTAWOWA NR 19

Ogólne informacje

Dzieje Szkoły Podstawowej nr 19 otwiera dzień 1 września 1976 roku, gdy do budynku SP 13 wkroczyło 265 uczniów podzielonych na 10 oddziałów. Gościnne progi "Trzynastki" otwarte były dla uczniów "Dziewiętnastki" w godzinach popołudniowych, od 12.00 do 19.00.

Pierwszy rok pracy szkoły był okresem, gdy macierzysty obiekt znajdował się jeszcze w budowie. Nad jej ukończeniem mieli pieczę rodzice uczniów i pierwszy dyrektor - Pani Dorota Bury. Miała to być szkoła na miarę przyszłych potrzeb rozwijającego się w szybkim tempie "Osiedla im. Stanisława Staszica".

W roku 1976/77 pracowało w szkole 10 nauczycieli. Na gorąco sporządzano rejestry uczniów, rozprowadzano podręczniki szkolne, sprowadzano pomoce naukowe. Był to trudny rok dla nauczycieli i uczniów, nie było bowiem dostępu do pracowni, pomocy, sali gimnastycznej; dojście z ul. Poznańskiej, Wrocławskiej i Opolskiej na ul. Katowicką nie był proste. Ekipy budowlane przesuwały termin oddania budynku SP 19 kilkakrotnie. Pomoce i sprzęt gromadzono w SP nr 5 i 8, a także w innych obiektach.

Pierwszy rok szkolny zakończyło 17 absolwentów. Następnych witano już w nowych salach pięknego budynku. Ruszyły pracownie przedmiotowe dla młodzieży uzdolnionej. Uruchomiono świetlicę i stołówkę szkolną, założono i oświetlono boisko. Najlepszych uczniów uhonorowano ekspozycją w "Galerii Przodowników Nauki i Pracy Społecznej". Zakładem opiekującym się szkołą była KWK "Borynia". Młodzież szkolna włożyła wiele pracy w urządzenie terenów zielonych osiedla. Sprawowała również stałą opiekę nad grobem sapera Karola Zioły, znajdującym się na pobliskim cmentarzu.

We wrześniu 1980 roku rozpoczęło naukę 742 uczniów w 22 oddziałach. Następny rok przynosi zmianę długości tygodnia pracy. Sobota staje się dniem wolnym od zajęć dydaktycznych. Jest to dramatyczny okres poprzedzający rok wprowadzenia stanu wojennego. Nauka w tym czasie odbywała się juz na 1,5 zmiany ( liczba uczniów rośnie ). Piętrzą się trudności z dostawami podręczników, szkoła jest rozliczana ze zbiórki makulatury, reglamentuje się mięso do stołówki szkolnej. W tym okresie powstają tzw. grupy terenowego działania, nadzorujące uczniów i odwiedzające rodziny, z których uczniowie sprawiają trudności.

W 1982/83 roku szkolnym placówka zatrudnia już 41 osób kadry pedagogicznej pracującej dla 1041 uczniów w 35 oddziałach. Zaostrza się dyscyplinę wśród młodzieży, eksponuje treści patriotyczne, wyrabia należyty stosunek do barw i symboli narodowych. W tym samym roku ma miejsce pierwsza wizytacja szkoły. Przeprowadzający kontrolę podkreślają prawidłowość pracy dydaktycznej i wychowawczej oraz bardzo dobrą współpracę szkoły ze środowiskiem.

Rok szkolny 1983/84 przynosi zawieszenie stanu wojennego. Praca szkoły przebiega spokojnie i harmonijnie. Rozwija się turystyka i uczestnictwo w kulturze.

W latach 1984/85 podjęto prace przygotowawcze do nadania szkole imienia. Wśród wybranych propozycji znalazły się takie postacie jak: Janek Krasicki, Władysław Sikorski Julian Tuwim, Janusz Kusociński. Powołano również honorowy komitet sztandarowy. W tym roku częśc młodzieży uczeszczającej na zajęcia SKS wyjechała do Holandii na zaproszenie jednego z tamtejszych klubów sportowych. KWK "Borynia" zorganizowała I turniej halowy podopiecznych szkół, w którym szkoła zajęła 2 miejsce. Fundusze uzyskane w tym roku ze zbiórki makulatury przeznaczono na rzecz odbudowy Muzeum Śląskiego. Zacieśniła się współpraca szkoły z biblioteką miejską - uczniów klas drugich uroczyście pasuje się na czytelników biblioteki miejskiej. W tymże roku szkolnym zorganizowano 168 wycieczek i 408 różnego rodzaju imprez.

Rok szkolny 1986/87 przyniósł nasilenie prac nad nadaniem szkole imienia. Pracą pozalekcyjną objęto 818 uczniów, co stanowiło 74% młodzieży szkolnej. 12 grudnia 1987 roku nadano szkole imię Janka Krasickiego. Uroczystość miała niezwykle podniosły charakter, a młodzież w jej przygotowanie włożyła wiele wysiłku i starań.

Rok szkolny 1987/88 przyniósł szkole wysokie 6 miejsce w województwie ( wtedy katowickim ) za uczestnictwo w olimpiadach przedmiotowych. Był również rokiem niskiej liczby uczniów niedostatecznych, których ilość spadła do 1,91%

Następny rok szkolny przynosi nowe sukcesy - pracą pozalekcyjną objęto 77,2% uczniów zgrupowanych w 49 kołach i zespołach. Rozwija się wspólpraca z zakładem opiekuńczym, który zorganizował święto patrona, wykonał parkiety w salach gimnastycznych, stróżówkę w szatni, pomieszczenie dla spółdzielni uczniowskiej, przepierzenie w sali nr 13, wieszaki w szatniach WF, tablice gazetkowe do sal lekcjnych, zamontował zegar sygnalizacyjny, wyremontował krzesełka, kącik patrona i drzwi w szatni szkolnej. Na naradzie klasyfikacyjnej zamykającej ten rok szkolny podjęto uchwałe o przygotowaniu do nadania szkole sztandaru.

W roku szkolnym 1988/89 pracą pozalekcyjną objęto aż 82,9% uczniów. Zmniejszyła się również liczba uczniów niedostatecznych do 1,73%. Uczniowie przepracowali 5649 godzin społecznie, zebrali 3550 kg makulatury, przeczytali 11895 książek.

Rok szkolny 1990/91 przynosi zmianę dyrektora szkoły. Po odejściu Doroty Bury na emeryturę pracę na tym stanowisku podejmuje mgr Bożenna Bińczak. Na skutek zachodzących w kraju wydarzeń i niedokładnie sprawdzonych zarzutów pod adresem Janka Krasickiego zostaje zawieszone posługiwanie się przez szkołę jego imieniem. W szkole spada liczba uczniów do 732, zmniejsz się liczba oddziałów. Wicedyrektorem na miejsce mgr Anny Rakowicz zostaje mgr Barbara Wojtaszczyk.

W dwa lata później powstaje w szkole nowy organ - rada szkoły, w skład której weszli nauczyciele, rodzice i uczniowie.

W 1993 roku liczba oddziałów spada do 20, liczba uczniów do 489, a liczba nauczycielido 32. Spadek nakładów na oświatę zaowocował niewielką liczbą zespołów wyrównawczych i kilkoma grupami zajęć pozalekcyjnych, rozwijających zainteresowania uczniów.

23.06.1994 roku stanowisko dyrektora obejmuje mgr Tadeusz Skubis. W rok później nad szkołą zawisa goźba likwidacji. Starania dyrekcji, nauczycieli i rodziców wpłynęły na zmianę tej decyzji. Dla uczniów wprowadzono stypendia socjalne, naukowe oraz tzw. zasiłki losowe.

Rok 1995 uczniowie zapamiętają jako ten, w którym uruchomiono studio szkolnej telewizji WOW, nad którym opieki podjęła się pani Halina Byra.

Natomiast w 1996 roku szkoła bardzo uroczyście obchodziła dwudziestolecie swojego istnienia i działalności oświatowej.

W 1997 roku nawiązano owocną współpracę z czeską szkołą w Haviřovie. We wrześniu szkoła pomogła SP nr 1 z Raciborza, miasta które zostało dotknięte klęską powodzi, wysyłając zebrane przez uczniów dary - pomoce szkolne. W tym samym czasie uruchomiono pracownię komputerową, do powstania której bardzo przyczynił się aktualny dyrektor. Niestety, w październiku 2000 roku sala ta została prawie doszczętnie okradziona z cennego sprzętu.

W 2001 roku w jesieni mija 25 lat od momentu, gdy do SP 19 wkroczyły po raz pierwszy dzieci. Jej historia jest nierozerwalnie związana z dramatycznymi dziejami naszego kraju. Odbiły się one na szkole jak w lustrze i pozostawiły niezatarte piętno nie tylko w niej samej, ale we wszystkich tych osobach, które choć część swojego życia złączyli z nią.