I LICEUM OGÓLNOKSZTAŁCĄCE IM KS A J CZARTORYSKIEGO W PUŁAWACH

Ogólne informacje

Liceum Ogólnokształcące im. ks. A. J. Czartoryskiego to najstarsza w Puławach i niezwykle dla miasta zasłużona szkoła średnia. Powstała w 1916 roku, kiedy Puławy - jako dawne gniazdo Rodu Czartoryskich, niezwykle intensywnie rusyfikowane w latach zaborów z nazwą Nowa Aleksandria na cześć cara - przeszły w wyniku działań wojennych w ręce Austriaków, powołały swój Samorząd i przywróciły miastu nazwę Puławy.

Natychmiastową decyzją władz samorządowych było powołanie dobrej szkoły, mającej na celu kształtowanie przyszłej inteligencji puławskiej do pracy
w spodziewanej niepodległej ojczyźnie.

Głównym inicjatorem powołania szkoły i jej pierwszym dyrektorem od dnia 28.X.1916 r. był Stanisław Eustachiewicz, który w trudnych warunkach dość szybko zapewnił szkole wysoki poziom nauczania.

1 grudnia 1918 r. Państwowa Szkoła Realna otrzymała nazwę Państwowego Gimnazjum im. ks. A. J. Czartoryskiego. 9.06.1923 r. został położony kamień węgielny pod budynek szkoły. Przekazanie nowej siedziby do użytku odbyło się w październiku 1926 r.

W roku 1928 szkoła, dotychczas męska, przekształcona została w szkołę koedukacyjną, w związku z likwidacją Prywatnego Gimnazjum Żeńskiego Jadwigi Hollakowej. Już w okresie przedwojennym szkoła zyskała rangę placówki oświatowej na bardzo wysokim poziomie. Pracowało w niej wielu wybitnych pedagogów, niektórzy z nich jak Aleksander Kosiba wnieśli znaczny wkład do rozwoju nauki polskiej.

W okresie okupacji nauczyciel geografii Włodzimierz Zinkiewicz zorganizował w Puławach tajne gimnazjum i liceum, którym kierował do końca wojny. Dzięki odwadze i ofiarności nauczycieli nawet w tych strasznych latach szkoła nie przerwała swej działalności. Konspiracyjne nauczanie objęło 462 uczniów.
73 osoby uzyskały małą, a 14 dużą maturę.

Pierwszym powojennych dyrektorem szkoły został Alojzy Szubartowski (1945-1966). Dzięki jego wytężonej pracy i ofiarności całego zespołu nauczycielskieog, liceum w krótkim czasie zostało odbudowanie ze zniszczeń wojenych. Stało się ambitną i wymagającą, dobrze przygotowującą młodzież do studiów wyższych i samodzielnego życia.

W latach 1966-1990 szkołą kierował Aleksander Chromiński. W 1967 r. oddano do użytku: internat szkoły, boisko szkolne i dwie sale gimnastyczne.