Muzeum Uniwersytetu Medycznego

Ogólne informacje

Historia dzisiejszego Muzeum Uniwersytetu Medycznego rozpoczęła się w okresie międzywojennym. Jego pomysłodawcą był jeden z założycieli Wydziału Lekarskiego Uniwersytetu Poznańskiego i jego pierwszy dziekan, profesor Adam Wrzosek.Muzeum Historii Medycyny zaczęło działać w 1920 roku w ramach kierowanej przez profesora Katedry i Zakładu Historii i Filozofii Medycyny. W skład zbiorów weszły przedmioty ofiarowane przez profesora oraz inne osoby; z racji braku ksiąg inwentarzowych trudno bliżej je opisać. Większość tych przedmiotów nie zachowała się – zostały zniszczone podczas okupacji hitlerowskiej.

Po wojnie, w latach czterdziestych i pięćdziesiątych, obiektów muzealnych nie zbierano. Muzeum Historii Medycyny formalnie przestało istnieć w 1950 roku. Od 1980 roku kontynuacji dzieła profesora Wrzoska podjął się profesor Roman Meissner, kierownik Pracowni Historii Medycyny i Farmacji Akademii Medycznej w Poznaniu (od 1985 Zakładu Historii Nauk Medycznych).

Ponowne formalne otwarcie muzeum odbyło się w 1985 roku. Jego siedziba mieściła się przy ulicy Sierocej 10. Do marca 2004 roku muzeum działało jako integralna część Zakładu Historii Nauk Medycznych, a obowiązki kustosza pełnił profesor Meissner. W marcu 2004 muzeum stało się odrębną jednostką ogólnouczelnianą. Latem 2005 roku zostało przeniesione do nowo wybudowanego Centrum Stomatologii.

Muzeum gromadzi przedmioty związane z historią poznańskiej uczelni medycznej oraz rozwojem medycyny i farmacji.Ekspozycja prezentowana jest w dwóch salach mieszczących się na dwóch poziomach. Zbiory muzealne stale się rozrastają - trafia do nich stary sprzęt medyczny przekazywany przez katedry i zakłady uczelni, a także przedmioty ofiarowywane przez życzliwe idei muzeum osoby prywatne. W ostatnim czasie muzeum wzbogaciło się między innymi o niemal kompletne wyposażenie gabinetu stomatologicznego z lat trzydziestych XX wieku, pamiątki po rektorze uczelni, profesorze Tadeuszu Kurkiewiczu, sprzęt protetyczny oraz dokumenty związane z pracą zawodową prekursora chirurgii plastycznej w Polsce, doktora Stanisława Michałka-Grodzkiego.