Centrum Wyszkolenia Jeździeckiego Hipodrom-Wola w Poznaniu

Ogólne informacje

Historia Hipodromu na poznańskiej Woli sięga początków XX wieku. Pierwsze obiekty powstały w latach 1906 – 1908, jako zaplecze Zamku Cesarskiego w Poznaniu, składające się ze stajni i powozowni. Wkrótce potem stworzone zostały plany budowy toru wyścigowego. Zaprojektowany na powierzchni 54 hektarów obiekt składał się z dwóch torów, obok których znalazły się trzy trybuny oraz boiska do tenisa, krykieta i gry w piłkę. Do 1918 obiekt należał do Poznańskiego Towarzystwa Wyścigowego (Posener Rennverein). Po przejęciu obiektu przez grono hodowców wielkopolskich w dniu 29 września 1919 roku odbyło się walne zebranie Wielopolskiego Towarzystwa Wyścigów Konnych, na którym to uchwalono statut, wybrano zarząd i uchwalono ostateczne przejęcie toru. Po I wojnie Poznań był drugim miastem po Warszawie, w którym najszybciej wznowiono przedwojenne wyścigi konne. Już w październiku 1919 roku odbyły się pierwsze wyścigi połączone z zawodami hipicznymi podczas, których na trybunie honorowej gościł marszałek Józef Piłsudski.

Wybuch II wojny światowej oznaczał koniec dobrze prosperujących wyścigów konnych, choć okupanci korzystali z hipodromu, organizując własne gonitwy.

Okres po II wojnie światowej był bardzo trudny dla polskiego jeździectwa, kiedy to zarówno w sposób pośredni poprzez zwalczanie wszystkiego, co przypominało przeszłość jak i bezpośrednio poprzez likwidację w 1946 Polskiego Związku Jeździeckiego. Jednak umiłowanie koni nie powstrzymało pasjonatów jeździectwa od ratowania sportu konnego. Po cichu zaczęły powstawać sportowe sekcje jeździeckie w stadach i stadninach. Hipodrom Wola w tamtym czasie była także miejscem organizacji nieoficjalnych zawodów towarzyskich, a w roku 1947 i 1949 zorganizowano zawody okręgowe w skokach przez przeszkody i wyścigi konne. W roku 1951 zorganizowane pierwsze po wojnie Ogólnopolskie Zawody Konne w skokach przez przeszkody. Organizatorem zawodów było Zrzeszenie Sportowe – Unia, która w latach powojennych Hipodrom wykorzystywała również w czasie zawodów motokrosowych o „Złoty Kask". Przychodziły na nie dziesiątki tysięcy widzów. Popisy motorowe serwowali im między innymi Ireneusz Mieloch i Ryszard Mankiewicz. W dniach 12-14 września 1952 roku na Woli odbyły się pierwsze w powojennej historii polskiego jeździectwa zawody WKKW – Wszechstronny Konkurs Konia Wierzchowego. W 1957 roku powstał na terenie Hipodromu Wola ośrodek Polskiego Związku Jeździeckiego, gdzie pod okiem byłych kawalerzystów szkoliła się czołówka polskiego sportu jeździeckiego. Jednocześnie Wola była miejscem, gdzie trenowano konie hodowlane i rekreacyjne celem sprzedaży ich do krajów Europy zachodniej. Przez wiele lat Wola była organizatorem słynnych w całej Europie aukcji koni. Połowa lat 60-tych zlikwidowano decyzją ówczesnych władz PZJ ośrodek i przeniesiono go do Warszawy. W latach 80-tych Centrum Wyszkolenia Jeździeckiego skupiało swoją aktywność na szkoleniu oraz treningu wyczynowym w ramach selekcji hodowlanej młodych koni. Działalność sportowa opierała się przede wszystkim na działalności LKS „CWAŁ”, a głównymi dyscyplinami uprawianymi na Woli były skoki przez przeszkody oraz WKKW. W 1988 roku Centrum Wyszkolenia jeździeckiego stało się samodzielnym przedsiębiorstwem państwowym, co dzięki osobowości prawnej pozwoliło znacznie poszerzyć zakres świadczonych usług i tym samym poprawić wynik ekonomiczny oraz zoptymalizować zarządzanie nowopowstałym podmiotem. Rok 1993 to kolejne zmiany związane z powstaniem spółki o nazwie, CWJ – Hipodrom Wola Sp. z o.o. będąca własnością ówczesnej AWRSP ( obecnie ANR ). W związku z mającymi się odbyć na Woli Mistrzostwami Świata w Powożeniu Zaprzęgami Parokonnymi przystąpiono do kompleksowych prac remontowych obiektu. Jednocześnie Hipodrom Wola Sp. z o.o. od 1995 roku stał się organizatorem Międzynarodowych Zawodów Oficjalnych w Skokach przez Przeszkody CSIO. Od 2005 roku właścicielem spółki jest Samorząd Województwa Wielkopolskiego.