Dom Rzemiosł

Ogólne informacje

Budynek przy Radziwiłlowskiej 3 zaprojektowany przez Jana Rzymkowskiego pod koniec XIX wieku pełnił do 2010 roku funkcję magazynu dekoracji, rekwizytów i kostiumów Teatru im. Juliusza Słowackiego. Modernistyczna elewacja oraz usytuowanie poza linią Plant odzwierciedlają jego czysto praktyczne przeznaczenia i symbolicznie kontrastują z przepychem głównego gmachu Teatru. Holenderski architekt Rene Koolhaas uważa, że humanistyczne myślenie o architekturze zakłada, że zewnętrze zapowiada cechy wnętrza, a wnętrze te zapowiedź potwierdza. Tak jest i w tym przypadku. Eklektyczny, bogato zdobiony budynek przy placu Św. Ducha skrywa równie imponujące wnętrze, natomiast przestrzeń Domu Rzemiosł ma jawnie użytkowy charakter. Reprezentacyjność i funkcjonalizm to awers i rewers całości, jaką jest dzieło teatralne, na które składają się sztuka i rzemiosło. Każdą premierę poprzedza praca często niewidocznych dla publiczności ludzi teatru. Należą oni do historii polskiego teatru, choć ich nazwisk próżno szukać na afiszach. Rozpoznajemy aktorów, autora, reżysera, scenografa czy kompozytora, ale są jeszcze krawcowe, garderobiane, stolarze, inspicjenci, akustycy, oświetleniowcy, maszyniści, specjaliści od multimediów i wielu innych, których wysiłek niezbędny jest, by wywoływać emocje i refleksje.
Dom Rzemiosł po przebudowie i rewitalizacji stał się przestrzenią przeznaczoną na multimedialną ekspozycję, działania edukacyjne, warsztaty, spotkania.
Duchowym patronem Domu Rzemiosł jest Stanisław Wyspiański nie tylko jako jeden z największych europejskich reformatorów teatru jak Richard Wagner, Edward Gordon Craig czy Adolf Appia, lecz również jako pionier nowoczesnego myślenia o architekturze, wzornictwie, typografii, funkcji koloru i dekoracji we wnętrzach. Wyspiański był w pełni „artystą teatru”, który stanowił dla niego wspólną syntezę różnych sztuk i rzemiosł. Talentowi tego artysty towarzyszyła odwaga i rozmach w działaniu. Poza twórczością związaną z teatrem i literaturą sporządzał plany przebudowy Wawelu, zajmował się malarstwem, polichromią i witrażami, opracowywał szatę graficzną wydawnictw, projektował wnętrza i meble. Był jednym z pierwszych, którzy połączyli rzemiosło ze sztuką i zdawali sobie sprawę z potrzeby kreowania przestrzeni sprzyjającej rozwijaniu zmysłu estetycznego. W Teatrze Miejskim (dopiero od 1907 roku otrzymał on imię Juliusza Słowackiego) współpracował nie tylko z wybitnymi aktorami, ale i z całym gronem doświadczonych rzemieślników teatralnych, których uwiecznił w „Wyzwoleniu” i którzy byli jego przewodnikami nauczycielami w świecie teatru.
W Domu Rzemiosł eksponowane są kostiumy z kolejnych inscenizacji jednego z najważniejszych polskich dzieł teatralnych, z „Wesela”, którego prapremiera miała miejsce na scenie Teatru Miejskiego. Odwiedzający budynek przy Radziwiłłowskiej 3 mają okazję zapoznać się z licznymi, zgromadzonymi w zdygitalizowanej formie, archiwalnymi fotografiami ze spektakli dramatów Wyspiańskiego. Na bieżąco gromadzona i prezentowane jest dokumentacja najnowszych przedsięwzięć teatralnych związanych z osobą krakowskiego artysty takich, jak „Wyspiański wyzwala”, „Teatr w Krakowie. Prolog”, „Wyzwolenie” w reżyserii Radosława Rychcika.